immaturity of escaping
Sorunlardan, kavgalardan, kalp kirikliklarindan kacmak cocukluk muydu yoksa hayatin bunlara degmeyecek kadar hizli gectiginin bilincinde olmak miydi? kendinle ilgili cok fazla mi itirafin vardi yoksa bunlar perde arkasina saklanan birer gizden ziyade aciklik ve cesaretle gozler onune serebildigin kisiliginden parcalar miydi? insanlarin dusuncelerini umursamak istemeden yasanan hayatlar en sonunda yine can yakan sonuclarla geliyorsa karsimiza, baskalarinin sivri mizraklarindan kacarak kendimizi saklamak mi lazimdi yoksa ne kadar hoslanmasak da etimize batan her mizraga bir kufur savurup yoldan sasmamak mi? baskalarinin kisiligin hakkinda sahip oldugu 'yanilgili' yargilarina can sikmak onlarin, sen kabul etmekten kacsan da, senin gercekliginin bir parcasi oldugunun acikli tahakkuku muydu yoksa.. yoksasi yok. sirf 'sen' oldugun icin, bazense 'sen'in sinirlarini kendin belirleyebilmeyi ve bir baska kisilige burunebilmeyi umarak hareket ettigin icin, ustune yigil