ECCE HOMO!
Ferşi geç, arşı atla, sidreyi aş; Gör, ne var maverada ibrethiz Tevfik Fikret Doğumla ölüm arasına kaç kelimelik cümleler, ne kadar yüksek kahkahalar, ne kadar dost, kaç veda, kaç anı, ne kadar sancı sığdırabilir insan? Hayat değer mi bunca uğraşa? Tek nefese sığmaz mı bir koca ömür? Ayfer Tunç yerinde tespitiyle bu konuya basit bir açıklama getiriyor: “Hayatın bir anlamı yoktur ama yaşamak hayata bir anlam verme uğraşıdır.” (Ayfer Tunç) Doğum ile ölüm arasına sığdırılan hayat basit bir inattan ve alışkanlıktan başka bir şey değildir aslında. Bu tanımı yapabilmek umuduyla pek çok yazar aynı soruyu sormuştur: “Dünya bu kadar meraka ve heyecana değer mi?” (Peyami Safa) İlk nefes, hayata ve dünyaya açılan ilk kapı, sancıların ve ağrıların da insanın iliklerine kadar işlediği ilk andır. İlk adım, kederin dalgaları arasında savrulmaya götürür insanı sonra insan büyür, büyür ve öğrenir neyle başa çıkacağını. Bu büyüklük ağır gelir küçük omuzlara, insan yorulur. Duracak b