dream

güneş tam göz bebeğimin orta yerini hedef alıyor. şükür ki arka bahçenin orta yerinde uzun bir (?) ağacı var. hiçbir zaman bilemedim ağaç isimlerini, halbuki en büyük zevklerimdendi ağaçlara da insanlar gibi isimleriyle seslenebilmek. 

camdan dışarı bakarken şu anın ne kadar kıymetli olduğunun farkına varıyorum. bir yandan da sanki yıllar geçmiş ve ben hep hayalini kurduğum geleceği yaşasam tam da böyle hissedecekmişim gibi bir hisse kapılıyorum. zamanda yolculuk gibi, ama tarifi çok zor. 

sanki, çocukluğumun hayalini şimdi yaşıyormuşum gibi. bugün kendimi görme hayali kurduğum o yerdeyim sonunda. aynı zamanda bugünlerimin hayallerinde de yine böyle bir camdan bakarken...sırtımda kalın bir şal...gözlerime değen güneş tüm bedenimi ısıtıyor usulca....klavyenin tuşlarına basıyorum duraksamadan...biriktirdiğim her şey işte oracıkta zihnimin kilitli çekmecelerinde...kilit açılmış ve ben her şeyi dün gibi hatırlıyorum hala...